ไม่เคยคิดเลยว่า ในชีวิตจะมีโอกาสได้รีวิวประเทศญี่ปุ่น คงได้แต่ตามชมรีวิวต่างๆที่เพื่อนๆได้ไปมาเก็บมาแบ่งปันชวนให้ใจกระเจิง และแล้วฝันก็เป็นจริง โดยคุณตันก็ไม่ได้ช่วยเพราะอิชิตันไม่เคยกิน ได้แต่ขายอย่างเดียว สะสมแบงค์ห้าสิบสิค่ะ นานเชียวจึงได้คว้าโอกาสนั้นมา ๕๕๕
ป้าเกษมีโอกาสได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น 7 วัน เพิ่งกลับมา โปรแกรมเต็มเหยียดทั้ง 7 วัน เดินขาลากก็ห้ามบ่น เมื่อกลับมาดูรูปเป็นพันๆ ถามว่าประทับใจอะไรบ้าง โอ๊ย สมคำร่ำลือที่ใครๆก็บอกว่า ต้องมีอีกสองครั้งที่ต้องได้กลับไปคือ ครั้งแล้ว ครั้งเล่า (สำหรับคนอื่นอ่ะจิ) มันประทับใจไปหมดทุกสิ่งอัน แม้แต่ข้าวเย็นๆในอาหารกล่องที่เรียกว่าเบนโตะ เอาไปกินบนรถไฟยังอร่อย กินซะเกลี้ยงจนอยากเก็บกล่องมาล้างเก็บ ๕๕๕
ดังนั้นก่อนที่ความจำจะเลือนลางไปมากกว่านี้ ป้าเกษจึงเลือกความประทับใจอันดับแรกๆมาแบ่งปันให้หลานๆ เพื่อนๆในห้องบลูได้รับรู้ ซึ่งหนีงในโปรแกรมที่ไปเที่ยวคือ เมืองทาคายามะ เพื่อจะไปเที่ยวหมู่บ้านชิราคาวาโกะ ซึ่งยูเนสโกได้ขึ้นเป็นหมู่บ้านมรดกโลกไว้เมื่อปี 1995 ดังนั้นกลุ่มแบคแพ็ตเดินกันขาลากของป้าเกษจึงหาเกสเฮ้าส์พัก 2 คืน และทางผู้นำกลุ่มได้หาที่พักเจอทางเวบชือ iori guesthouse 伊織ゲストハウス ซึ่งต้องนั่งรถบัสจากเมืองทาคายามะต่ออกไปอีกประมาณ 30 นาที ราคาค่ารถประมาณ 370 เยน ..
ทำไมถึงอยากรีวิวเกสเฮ้าส์นี้มากนัก บอกเลยก็ได้ว่า มีความประทับใจในหลายๆเรื่องของที่นี่ค่ะ การต้อนรับที่อบอุ่น สถานที่น่ารักเหมือนในหนังที่ป้าเคยได้ดูเลย ที่ประทับใจสุดๆน่าเป็นช่วงเวลาที่ทางที่พักจัดให้พวกเราทั้ง 10 คน แต่งชุดกิโมโนกัน ซึ่งจากขั้นตอนการแต่งตัวแล้วใช้เวลากันพอสมควร เพราะคนแต่งปราณีตมาก ไม่ให้มีอะไรผิดพลาดได้เลย ...
ป้าเกษจะเริ่มรีวิวตั้งแต่จุดขึ้นรถไฟจากนาโกย่า แล้วมาลงที่เมืองทาคายาม่า แล้วต่อรถบัสไปเกสเฮ้าส์ นะคะ พยายามสุดความสามารถที่จะรีดความทรงจำ(ที่สั้นนัก)ออกมาให้มากที่สุด ....
ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ ที่สนใจแวะเข้ามาทักทาย ให้คะแนนกิ๊ฟ ให้คะแนนโหวตกะรีวิวนี้ ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น