ทริป "มาเลเซียสุดติ่ง สิงคโปร์สุดตา" (28 ส.ค. - 7 ก.ย. 57) : ตอนที่ 1 - รถไฟชั้นหนึ่ง ถึงบัตเตอร์เวอร์ธ

สวัสดีเพื่อน ๆ ชาว Blue Planet ที่กำลังอ่านกระทู้นี้ทุก ๆ คนครับ ปกติก่อนหน้านี้ (นานพอสมควร) ก็เข้าพันทิปอยู่เรื่อย ๆ จะอยู่บ่อยก็แถวห้อง AF Fan Club นั่นแหละ แต่พอหลัง ๆ ก็ซา ๆ ไปบ้างตามกระแส แต่เวลาที่อยากรู้อยากเห็นอะไร หลายครั้งก็มานั่งดูกระทู้ในห้องนี้ หลายคนที่ไปเที่ยวแล้วมาเล่าให้ฟังในกระทู้ต่าง ๆ อ่าน มันก็ยิ่งทำให้รู้สึกว่าอยากไปให้เห็นกับตาบ้าง หลาย ๆ ครั้งที่ผ่านมาที่ห้องนี้ ก็เคยตั้งคำถาม หรือกระทู้ต่าง ๆ ที่นี่บ้างเป็นครั้งคราว แต่คำตอบของคำถามทั้งหลาย บวกกับใจที่อยากออกไปดูให้เห็นกับตาสักครั้ง โดยที่ไม่สนใจว่าจะต้องเหนื่อยแค่ไหน หรือลำบากแค่ไหนนี่แหละ อีกทั้งช่วง ๒ - ๓ ปี กระแสอาเซียนก็แรงเสียเหลือเกิน ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนพูดถึง แต่คนในสังคมส่วนใหญ่ก็ยังรู้จักอาเซียนแบบผิวเผินเสียเหลือเกิน และรวมถึงบางครั้ง การไปเที่ยวต่างประเทศก็กลายเป็นการไปแค่ซื้อของ ไม่ได้มองบ้านมองเมืองอะไร ทั้ง ๆ ที่ประเทศเหล่านั้นมีของดีมีคุณค่ามากกว่าการแค่ซื้อตั๋วเครื่องบินแล้วไปซื้อของเพียงอย่างเดียว (ซึ่งก็คงต้องแล้วแต่คนจริง ๆ จะบังคับอะไรไม่ได้ แต่ก็อดรู้สึกอย่างนี้ไม่ได้จริง ๆ) และการไปต่างประเทศแต่ละที ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ทำงานปีหนึ่ง ๆ ลาเที่ยวยาว ๆ ได้แค่ไม่กี่ครั้ง หรือถึงจะลาได้บ่อย แต่การที่จะไปเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ ก็ต้องมีเวลาเก็บเงินพอสมควร ตามประสาของมนุษย์เงินเดือน การจะไปเที่ยวต่างประเทศทั้งที ก็ควรที่จะไปให้คุ้มกับค่าเดินทางและค่าที่พักหน่อย ทั้งหมดทั้งมวลจึงกลายเป็นที่มาของทริป Backpack คนเดียวทริปนี้ (แม้ว่าตอนท้าย ๆ ทริปจะมีเพื่อนร่วมทางมาร่วมด้วยก็ตาม) และอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญ การเดินทางครั้งนี้ เป็นความฝันใฝ่มาตั้งแต่ตอนเพิ่งทำงานใหม่ ๆ แล้ว ซึ่งมาจากการที่เดินทางโดยรถไฟ แล้วรู้ว่ามีขบวนรถไฟอยู่ขบวนหนึ่ง เป็นขบวนที่เดินทางข้ามประเทศ และไกลที่สุดของรถไฟไทย ก็คือ "รถไฟด่วนพิเศษระหว่างประเทศ ขบวนที่ ๓๕ กรุงเทพฯ - บัตเตอร์เวอร์ธ" แล้วมีช่วงหนึ่งที่ลาออกมารองานใหม่ มีเวลาก็ยังไม่ได้ไป เพราะความไม่พร้อมในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเงินเก็บที่ไม่พอ และบัตรเครดิตที่ยังไม่มี (ซึ่งถ้าไม่มีสิ่งทั้งสอง การไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวจะเป็นเรื่องยากทันที) แต่ทีนี้ พอทำงานมาสักระยะหนึ่ง มีวันลาพักร้อนสะสมพอสมควร (ซึ่งบางที่ก็มีการจำกัดการสะสมวันหรือยกยอดไปในปีต่อ ๆ ไป) มีเงินเก็บพอสมควร มีบัตรเครดิตแล้ว และเริ่มมีประสบการณ์ในการเที่ยวต่างประเทศคนเดียวแบบสั้น ๆ มาแล้ว คือ ปีที่ผ่านมาเคยบินไปเที่ยวพนมเปญ ที่กัมพูชาเพียงคนเดียวมาแล้ว ซึ่งใจจริง ๆ อยากเอามาเล่าสู่กันฟังบ้าง แต่ก็ไม่มีเวลามาเล่าสู่กันฟังเลย (ซึ่งคงต้องรอหลังทริปหน้าหลังสิ้นเดือนนี้เลยเป็นอย่างต่ำ) เมื่อทุกอย่างเอื้ออำนวยให้เราไปเที่ยวได้แล้ว...จึงคิดวางแผนทุกอย่างตั้งแต่ต้นปี ทั้งจองตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถไฟ ตั๋วเข้าชมสถานที่ต่าง ๆ ที่พัก และอื่น ๆ อีกมากมาย และในบางครั้ง ก็ต้องศึกษาและเข้าใจภูมิหลัง ประวัติศาสตร์ และเรื่องราวต่าง ๆ ในประเทศที่เรากำลังจะไปว่าเป็นอย่างไร พูดง่าย ๆ คือ ก็ต้องทำการบ้านล่วงหน้าเป็นเดือน ๆ เลยล่ะครับ ทีนี้ไปเที่ยวกลับมาแล้ว(เกือบ) ๒ เดือน ก็อยากเอาประสบการณ์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเห็นมาเล่าสู่กันฟัง หรือในบางครั้งที่มีเพื่อน ๆ มาตอบหรือพูดคุยกันในกระทู้นี้ ก็จะได้แบ่งปันประสบการณ์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่เพื่อน ๆ ได้เจอมาบ้าง ก็จะได้เพิ่มความรู้และประสบการณ์ไปด้วยกันครับ เอาล่ะ...ก็ขอเปิดเรื่องราวของทริปแบกเป้ทริปนี้ที่นี่เลยครับ ให้ทายกันว่าคือที่ไหน...?