ต่อจากตอนที่แล้วที่นั่งรถบัสมาถึงวังเวียงนะครับ
http://pantip.com/topic/32672493
โดนต้อนลงจากรถมา
ฝรั่งยืนงง เราก็ยืนงง งงเพราะอะไร?
เพราะว่าข้างขวาเป็นร้านค้าเล้กๆ3ร้าน
ซ้ายเป็นถนนใหญ่แล้วลานกว้างงงงงงงงงแบบเนี่ย!
ก็ต้องถามคนถื่นอีกแหละว่าวังเวียงไปทางไหน ตรงไหนมีที่พัก เช่าจักรยาน
ดูตลกเนอะ ก็เมิงถึงแล้วนี่ไง 555
เหมือนเล่นเกมส์ RPG ถาม NPC ไปเรื่อยๆ 55555
จริงๆแล้วต้องเดินตัดลานกว้างๆนั้นไปเข้าตัวเมืองวังเวียงนะครับ ผมคิดว่าใครไม่เคยมาต้องงแบบผมแน่ๆ (ถ้ารถส่งลงที่เดียวกันนะ)
วังเวียงเป้นเมืองเล้กๆๆๆ ที่ล้อมรอบด้วยภูเขา รอบจริงๆนะ
เค้าว่าเหมือนปายเมื่อสิบปีก่อน
หมายเหตุ : จริงๆแล้วน่าจะเรียกเมืองของนักท่องเที่ยวมากกว่า มีแต่ฝรั่ง ชาวบ้านจริงๆเค้าจะอยู่รอบนอกกัน
เข้าไปในเมืองพร้อมอากาศร้อนตับแลบอีกเช่นเคย เดินหน้าที่พักก็สุ่มมาที่นึงชื่อ
Malany hotel ครับ
มีหลายสาขาในเมืองเลย
ราคา 80000 กีบ (320 บาท) ก็ถูกดีนะ
แถมห้องก็ใหญ่กว่า ดีกว่าของเวียงจันทร์นั่นตั้งเยอะ พนักงานก็บริการดี เน็ตมือถือเราเล่นไม่ได้ก็ช่วยดู
จัดการตัวเองแล้วไปเช่าจักรยานดีกว่า กะว่าจะไป บลูลากูนนนน (BLue lagoon)
ทุกร้านจะมีจักรยาน3แบบให้เลือกครับ
1.จักรยานแม่บ้าน = 5000 กีบ (20บาท)
2.จักรยานแม่บ้านแว้น = 10000 กีบ (40บาท)
3.เสือภูเขา = 20000 กีบ (80 บาท)
คืนก่อน 2ทุ่ม เอาบัตรปชชหรือพาสสปอร์ตเป็นตัวประกัน
แบบใกล้กล้องที่สุด คือเสือภูเขาครับ ซึ่งผมก็เช่าแบบนี้
ร้านจะให้แผนที่มาไว้ดูครับ
ผมก็ถามบลูลากูน กับถ้ำจังไปยังไง ก็ตามเส้นสีฟ้าเลบครับ
ส่วนลุกศรแดงๆนั่นผมมาร์กให้ คือโรงแรมที่ผมพักกับที่ที่บัสจอด
ขับไปกินข้าวก่อนเนอะ ก็ในเมืองนักท่องเที่ยวนี่แหละ
มื้อนี้ 100กว่าบาท แพงใช้ได้เลย
สงสัยเป็นบาปกรรมที่คนไทยไปฟันฝรั่งไว้เยอะ
แล้วก็ Let Gooooooว์
จุดหมายแรกที่จะไปคือ
บลูลากูน เป็นสระมรกต และมีถ้ำด้วย
แต่ทางค่อนข้างไกล ได้ยินมาคือ 10Km
เป็นกรรมที่ขับมอไซไม่เป็น เลยต้องปั่นไป
แต่ไม่เท่าไหร่หรอกมั้ง 10kmเอง
ก่อนข้ามแม่น้ำ Song จะมีเก็บค่าผ่านสะพาน 5000 กีบ (20บาท) ด้วย
ผ่านโรงเรียนของที่นี่
สังเกตุได้ว่าเด็กที่นี่ขับจักรยานไปกลับโรงเรียน เพราะบ้านไกลจากโรงเรียนมากครับ
และที่น่าตกใจคือ หนูน้อยบางคนตัวเล็กมากกกก บางคนน่าจะอนุบาล แต่ก็ต้องหัดขับจักรยานไปโรงเรียนแล้ว
มีเกรียนน้อยเล่นกล้องด้วย
ซักพักไอไม่เท่าไหร่ 10Km ก็ต้องคิดใหม่
เพราะเส้นทางช่วงกลางๆยิ่งกว่าออฟโรด ขรุขระมากกกกก ขอเน้นเลย ริดสีดวงแทบแตก..........
เด็กที่นี่โคตรอึด Vit99 อะ
จุดนี้ไม่กลัวอะไรเลย นอกจากยางแตกกับล้อหลุด....
บางช่วงก็จะมีเพิ่งชาวบ้านขายของชำอยู่บางจุด สามารถแวะซื้อน้ำแก้เหนื่อยได้ครับ
มีช่วงนึงอยากอวด
เห็นเด็กด้านซ้ายไหมครับ อายุน่าจะประมาณป.1 แต่จักรยานคันใหญ่กว่าตัว2เท่า
ช่วงนี้เป็นทางเนิน ดูน้องเหนื่อยๆ
ผู้ชายหน้าตาดีอย่างเราเลยต้องทำตามสัญชาตญาน เข้าไปเข็นช่วยน้องเค้าครับ (กลายเป็นลากจักรยาน2คัน)
เกิดมาไม่เคยรู้สึกหล่อขนาดนี้ รู้สึกได้เลยว่ามวลกระดูกใบหน้าขยับเป็นแบบคล้ายพี่ติ๊ก
ก็ไม่รู้สินะ
เห็นแสดงสเปคตรัมรูปที่แล้วไหมครับ ระอุปุดๆสะท้านทรวง อยากจะโบกรถกลับทีเดียว
สภาพ จขกท ก็เป็นแบบที่เห็น เหงื่อชุ่มแบบนึกว่ามาช่วงสงกรานต์
ถ้าเราขับผ่านเด็กๆชาวบ้านระหว่างทาง
เด็กก็จะเรียกเราพร้อมพูดว่า "โฟโต๊ะๆ?" พร้อมทำมื่อเหนี่ยมชัตเตอร์แชะๆ
จุดนี้ไม่ได้ใช้บริการน้องๆเค้าเลย เพราะคิดว่าน่าจะเสียตัง 5555555555+
วิวข้างทางจะเป็นแนวๆนี้ //เสียงเด็กร้อง ทุ่งแสงตะวันนนน
อีก2โล!!
จุดนี้เห็นเด็กผู้หญิงกลับบ้าน ถึงบ้านก็ต้องใช้จอบขุดอะไรต่อที่สนามก็ไม่รู้
มียายแก่ๆออกมาจากบ้านไม้แบบโนบราอีกต่างหาก (ไม่ต้องถามหารูปนะ!)
แบบเออ ชนบทจริงๆ ตอนไปปายไม่มีแบบนี้แล้ว
ชื่อสินค้า:
เวียงจันทน์ วังเวียง ลาว
คะแนน:
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น