ผมโดนเจ้าของไร่สตอเบอรี่หลอกครับ แต่เป็นการถูกหลอกที่มีความสุขที่สุด รู้จักมั้ยครับ อ.กัลยานิวัฒนา

ปลายปีแล้วนะ เริ่มหนาวแล้ว เป็นคำพูดที่กรอกใส่หูผม พร้อมกับแววตาเป็นประกายของคุณนาย ผมได้แต่ตอบไปว่า ‘ จ้า ‘  จนวันนึงมีเสียงลอยตามลมมา  ไอ้อ้วน อากาศเริ่มเย็นจิงๆแล้วนะ คราวนี่ไม่ใช่แค่ตาที่เป็นประการแค่นั้น แต่แฝงด้วยความต้องการจากภายใน ประมาณว่าต้องพาฉันออกไปเห็นภูเขาเขียวๆ   ไอหมอกเย็นๆเดี๋ยวนี้ และมันก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เราต้องออกเดินทางไปเชียงใหม่อีกครั้ง        ทุกครั้งที่เราไปเที่ยว เราจะขับรถไป แต่ถึงเชียงใหม่ ก็จะจอดรถทิ้งเลย แล้วไปเช่า mocyc  มารอบนี้เราเช่า versys มาขี่เล่น วันแรกก็วนเล่นในเมืองหาของกินไปเรื่อยเปื่อย เช้าวันรุ่งขึ้นนี่แหละครับที่ผมจะไม่ลืมตราบจนวันสุดท้าย เริ่มจากผมได้อ่านหนังสือท่องเที่ยวเชียงใหม่ เปิดไปจนเจอ ไร่สตอเบอรี่ที่สะเมิง เห็นว่าน่าสนใจและทางที่ไปน่าจะสวย เลยบอกแฟนว่าไปกันมั้ย หล่อนทำตาโตแล้วบอกว่าไปเลย (แฟนผมเป็นสาว office ที่แต่งตัวหวานๆ ไม่ใช่คนที่จะลุยอะไรมากมาย แต่พักหลังโดนผมชวนกึ่งบังคับให้นั่งมอไซด์ จนครั้งหลังคุณนายเอ่ยปากเองเลย เช่ามอไซด์เถอะ สะดวกและคล่องตัวที่สุด) และแล้วการเดินทางที่น่าจดจำก็เริ่มต้นขึ้น     เราออกกันเกือบจะ 9โมงแล้ว ก็ถือว่าสายพอสมควร แต่โชดดีที่อากาศเป็นใจมากๆ ไม่ร้อนแถมมีลมเย็นสบายตลอดทาง ก็ขี่มอไซด์นี่นา ก็ต้องลมเย็นสิ 555 เราขี่ไปเรื่อยๆใช้เวลาไม่นานมากนัก ก็ถึงไร่สตอเบอรี่ แต่กว่าจะถึง มีขี่เลย เลี้ยวผิด ตลอดเส้นทาง ก็ได้แต่บอกคุณนายว่า ก็ไม่ช่ายยยคนแถวนี้ๆๆๆๆ ไร่สตอเบอรี่ สิ่งที่เห็นในครั้งแรก ดูไม่ค่อยประทับใจผมสักเท่าไหร่ เพราะว่าเค้าได้เก็บผลสตอเบอรี่ไปเกือบจะหมดไร่แล้ว ก็มีเหลือบ้างให้เราได้เก็บเล่น ไม่งั้นคุณนายมีหวังงอนอีก อุตสาห์นั่งรถมาตั้งไกล (แต่ขอแซวหน่อยเห่อ นั่งมอไซด์นะเฟ้ย แต่งตัวยังกะเดินห้างใส่กระโปรงฟรุ้งฟริ้ง ที่แบบมีกางเกงข้างใน เลยนั่งคล่อมได้ ที่เรากำลังขี่นะ versys นะเฟ้ย  มันรถแนวทัวริ่ง แต่งตัวไม่ได้เข้ากะรถเลย คำตอบที่ได้ เดี๋ยวเราก็กลับนี่นา เออวะ มันก็จริง แต่ว่าความจริงแล้ว เห่อออออ ครายจะรู้ว่าจะได้กลับหรือป่าว)     พี่ผู้หญิงเจ้าของไร่อัธยาศัยดีมากๆ ชวนคุยโน่นนี่ เล่าประสบการณ์ชีวิต ว่ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ต้องลำบากกะแฟนแค่ไหน กว่าจะมาถึงจุดนี้ นั่งฟังแกเล่าอย่างมีความสุข แกมีความสุขนะไม่ใช่เรา 555 ประมาณว่าหยุดเล่าไม่ได้แล้ว มีอยู่ตอนนึงแกเล่าว่า แกกับแฟนขับรถไปปาย เราก็มีความอยากไปอยู่แล้ว เลยถามไปว่า พี่ไปทางไหน แกบอกว่าไปทางนี้ไง  อำเภอ กัลยานิวัฒนา เราก็เฮ้ย มันไปทางนี้ได้หรือพี่ ผมเหลือบไปเห็นสายตาเป็นประกายของพี่เจ้าของไร่แล้ว (บอกตามตรง ผมไม่ชอบสายตาแบบนี้ของผู้หญิงเลย น่ากลัวมากๆครับท่านผู้ชม ประหนึ่งว่า งานจะเข้าอีกแล้วกรู)     พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าเคยไปกับแฟน วิ่งผ่านทาง อ.กัลยานิวัฒนา ผ่านวัดจันทร์ แล้วสามารถทะลุไปที่ปายได้ ทางก็ OK นะไม่ลำบากมาก พี่แกเห็นเราขี่ versys มา แกบอกเลย เอาคันนี้ไปสบายมากๆ และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นการเดินทาง อันแสนสนุก รึป่าว ของเราสองคน เกริ่นมาตั้งนาน ไม่เข้าเรื่องสักที ขอตัวไปทำงานแป๊ป เดี๋ยวมาต่อนะครับ