วันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

หน้าฝน ในเมืองหมอก ณ ประเทศน่าน

ได้ยินชื่อเสียงมานาน แต่ยังไม่มีโอกาสไปซักที พอจะไปก็ต้องมีอะไรเกิดขึ้นทำให้เฟลมาตลอด แต่มาคราวนี้ไม่พลาด ตั้งใจ เตรียมตัว ทุกอย่างพร้อม เราจะไปน่านกัน เริ่มต้นทริปนี้มาจากความคิดที่ว่าจะไปล่องแก่งน้ำว้าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นที่สุดของการล่องแก่งเมืองไทย แต่.... ก่อนจะไป สมาชิกก็ค่อยๆ หายไปที่ละคน 2 คน สุดท้ายเหลือแค่ 4 คน ไม่พอที่จะไปล่องแก่งกันล่ะ ทำไงล่ะทีนี้ ไม่ได้ๆ แพลนแล้วว่าต้องไปยังไงก็ต้องไป แต่เปลี่ยนแพลนนิดหน่อย จากล่องแก่งก้ไปเที่ยวชิลๆ ชมเมืองน่านกันแทน แอบเสียดายนิดหน่อย อดแอดเวนเจอร์ แต่ไม่เป็นไร ปีหน้าจะแพลนใหม่ ยังไงก็ต้องกลับมาล่องให้ได้ เราไปกัน 2 วัน 3 คืน เริ่มเดินทางวันที่ 19 ก.ย. 57 จากสถานีรถสมบัติทัวร์ตรงวิภาวดี ไปลงขนส่งน่านเลย รถออก 2 ทุ่ม 40 ไปถึงก็ 6 โมง 40 ค่าโดยสารคนละ 540 บาท เราไปกัน 3 คน ส่วนเจ๊ใหญ่เค้าไปทำงานจังหวัดใกล้ๆ ก็นัดเจอกันที่นั่นเลย เค้าจะมารรับที่ขนส่ง ขึ้นรถไปซักพักก็รู้สึกเสียวๆ อยู่อย่าง คือ เจ๊ใหญ่มีประวัติมาแล้ว ตอนนั้นนัดน้องคนนึงไปเจอกันที่เชียงใหม่ นัดเวลาดิบดีตกลงทุกอย่างเรียบร้อย 6 โมงกว่าน้องเค้าถึงอาเขต แต่ก็ไม่เห็นเจ๊ใหญ่มารับ ทำไงล่ะ ทั้งโทร ทั้งไลน์ ทั้งแชทเฟส ก็ติดต่อไม่ได้ อ้าว... แกร่วล่ะสิงานนี้ ไม่รู้จะไปรอที่ไหน แบตก็จะหมดเลยได้แต่ รอ รอ รอ ล้างหน้าแปรงฟันก็แล้ว แต่งหน้าก็แล้ว ยืนเคารพธงชาติก็แล้ว ยังไม่เห็นวี่แววเลย จนซัก 9 โมงถึงติดต่อได้ เจ๊แกมือถือแบตหมด+เมา นี่ก็เพิ่งสะดุ้งตื่น พอรับโทรศักพท์เท่านั้นแหละก็รีบออกมารับเลย คราวนี้เราก็กลัวประวัติศาสตรซ้ำรอย ย้ำเจ๊ทุกอย่าง ห้ามกินแอล อย่านอนดึก ชาร์จมือถือไว้ตลอดห้ามปิด คือทุกคนช่วยกันย้ำแล้วย้ำอีกจนคิดว่าไม่น่าจะมีอะไร ก็นอนกันยาวๆ ไปจนถึงน่าน รถทัวร์นี่ก็ดี มาถึงตรงเวลาเป๊ะ ลงจากรถไปมองรอบสถานี ไม่เห็นเจ๊ใหญ่เลย เอ๊ะ.. ชักยังไงๆ ลองโทรไปดีกว่า เสียงเรียกดังอยู่ประมาณสิบครั้งก็ได้ยินเสียงเจ๊งัวเงียๆ มารับสาย อืมมมมมม.... อีกแล้วเหรอ ยังดีที่โทรติด พวกเราก็รีบบอกเจ๊เลย มาถึงนานแล้วรีบมาได้แล้ว เจ๊ตอบ โอเค เดี๋ยวออกไปเลย เบาใจล่ะ ก็นั่งรอในสถานีกันต่อ ผ่านไปซัก 20 นาที ทำไมยังไม่มาอีกหว่า กำลังจะโทรไปเจ๊ก็โทรมาพอดี คำแรกที่ถาม อ่อ ขนส่งมันอยู่ตรงไหนอ่ะ ไปไม่ถูก อ้าว... เราก็มาน่านครั้งแรก แล้วจะบอกทางยังไง จะส่งโลเคชั่นให้เจ๊ก็ใช้ google maps ไม่เป็นอีก เอาละตรู.. เลยต้องไปพึ่งคนน่านแถวนั่นบอกทางให้ อกีอย่าง เจ๊ก้ยังไม่ออกจากห้องเลย แล้ว 20 นาทีที่รอมานี่คือ... โอย... กว่าจะมาถึงตอนไหนเนี่ย แต่พอรู้ทางแล้วไม่ถึง 5 นาทีมาถึงล่ะ พักอยู่ใกล้ๆ นี่เอง แต่ติดที่มาไม่เป็น โอเคๆ ไม่อยากบ่นมาก หิวกันแล้วด้วย ขนของขึ้นรถแล้วหาอะไรกินดีกว่า จากขนส่งเราก็มาตลาดเช้ากัน ตลาดตั้งจิตนุสรณ์ เป็นตลาดเช้าของชาวน่าน อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมเทวราช โรงแรมดังกลางเมืองน่าน เรียกว่าเป็นโรงแรมที่เราเห็นกันจนเอียนไปเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ เดี๋ยวจะมาบอกนะคร้าบ จากโรงแรมก็ทะลุซอยตรงข้ามโรงแรมไปเลย เลี้ยวซ้ายจากซอยปุ๊ปก็จะเห็นตลาดอยู่ตรงหน้า ตลาดเช้านี่เรียกได้ว่าสะท้อนชีวิตการกินอาหารของชาวน่านได้ดี มีอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยเห็นและไม่เคยชิม ช้าอยู่ไยไปชมตลาดกันดีกว่า เข้ามาถึงก็สะดุดตานี่อันดับแรก ปลาไหลตัวอวบอ้วน น่ากินมาก เห็นแล้วอยากเลย เอาไปผัดเผ็ดหรือแกงป่านะ อร่อยเหาะ ส่วนตะพาบกับปลาตัวเล็กนั่นดูเหมือนไม่น่าจะเอาไปกินกันมั้ง หรือแผงนี้จะไว้ซื้อไปปล่อยรึเปล่า ถัดมาอีกแผง เป็นลูกบุก เอามานึ่งแล้วฝานหนาๆ โรยมะพร้าวขูด ถ้าเราซื้อเค้าถึงจะโรยน้ำตาลให้ แม่ค้าบอกว่าเป็นขนมชาวน่าน มาแล้วไม่กินแปลว่ามาไม่ถึงนะ พูดอย่างนี้ จัดมาชุดนึงเลย รสชาติก็อร่อยแปลกๆ ไม่เมือนมันไม่เหมือนเผือก โอเค ผ่าน หรือจะเป็นเผือก มัน ชนิดต่างๆ ก็มีให้เลือกเยอะแยะ ที่สำคัญ อร่อยกว่าที่ซื้อกินในกรุงเทพอีก ตัวด้วงก็เยอะ แต่ไม่ได้ซื้อไปกินนะ เค้าซื้อไปเลี้ยงกัน เดินออกมาหน้าตลาดหาอะไรกินอีกดี กำลังหิวซกกันหมด ขนมครกก็หน้ากิน แต่ของหวานหลายอย่างล่ะ ยังไม่เอาดีกว่า แล้วก็ได้ข้าวกั๋นจิ้นมาอีก 2 ห่อ เป็นอันพอก่อน โดนเร่งให้ไปที่อื่นต่อล่ะ ตรงข้ามตลาดก็มีโจ๊กเจ้าอร่อย แต่คราวนี้ไม่ได้กิน เพราะในกลุ่มมีอิสลามคนนึง ไม่กินหมู ไก่ เนื้อ อีกคนนึง ชื่อสินค้า:   น่าน บ่อเกลือ เฉลิมพระเกียรติ แข่งเรือ คะแนน:      **CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว