“ผมไม่เคยไปญี่ปุ่น” ผมเขียนไว้บรรทัดแรกของทริปนี้ในสมุดบันทึกประจำตัวช่างภาพ
ตอนที่ได้รับเชิญจาก Thai AirAsia X ยังกังวลอยู่นิดหน่อยว่าจะหาอะไรมาเล่าให้ฟังดี เพราะตัวแทนสื่อคนอื่นที่ไปล้วนเป็นสื่อสายการเดินทางและการท่องเที่ยวที่คุ้นเคยกับการรีวิวทริปท่องเที่ยวอยู่แล้วข้อมูลคงครบถ้วนกว่าที่ผมเล่า แต่ญี่ปุ่นก็เป็นเป้าหมายหนึ่งของนักถ่ายภาพเหมือนกัน ใครๆ ก็อยากจะไปถ่ายภาพในญี่ปุ่นสักครั้งหนึ่งในชีวิต
งั้นผมเล่าในมุมมองของนักถ่ายภาพดีกว่า ว่าในเขตพื้นที่ที่ผมได้ไป มีอะไรน่าสนใจสำหรับนักถ่ายภาพมั่ง เล่ากันไปตามลำดับรูป ทีละรูป ถ้าค่อยๆ เล่าไปเรื่อยๆ น่าจะทำให้เห็นภาพได้ว่า ตามประสานักถ่ายภาพ เราจะไปโอซาก้ากันทำไม
คาดว่าคงเล่าไปหลายตอนจบ อย่างน้อยก็ 3 ละ ดังนั้นอย่าช้า ออกเดินทางกันเลย
ก่อนจะออกเดินทางก็ฤกษ์ดีเสียแล้ว เมฆครึ้ม ฟ้าหม่น ฝนฉ่ำ เป็นสัญญาณว่าเราจะได้ไปญี่ปุ่นกันในสไตล์อาเจนติน่า-ฟ้าขาว กันอย่างแน่นอน คงไม่ต้องหวังเรื่องท้องฟ้าสีน้ำเงินสดใสกันในทริปนี้
เครื่องบินที่ใช้เป็นเครื่อง Airbus A330-300 มือสองจากมาเลย์ สภาพภายในเครื่องใหม่กิ๊กเลย นอกจากชั้น Business และ Economy ตามปกติ ไทยแอร์เอเชียเอ็กซ์ยังเพิ่ม Quiet Zone เป็นเขตปลอดเด็ก บรรยากาศผ่อนคลายด้วยไฟสีฟ้าไว้ด้วย เผื่อใครต้องการพักผ่อน ซึ่งขาไปยังไม่เท่าไหร่ แต่สภาพร่างในขากลับที่มีพลังชีวิตเหลือขีดเดียว พร้อมกับเที่ยวบินที่มาถึงเช้าตรู่และต้องไปทำงานในวันนั้นเลย ถ้าได้โซนนี้จะประเสริฐมาก
ชื่ออย่างเป็นทางการของฮ็อทซีทคือ Premium Seat จะเป็นที่นั่งที่อยู่ด้านหน้าสุดของแต่ละโซน มีที่ให้ยืดขาได้ และไม่ถูกเบาะข้างหน้าเอนมาเบียดเบียนพื้นที่หายใจ
แต่ที่นั่งธรรมดาผมก็ยืดขาได้ไม่ลำบากนะ (...ผมขาสั้น ยอมรับ) ดังนั้นเรื่องยืดขาสั้นๆ ของผมไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือจะไม่มีหัวคนข้างหน้ายื่นเข้ามาเวลาเค้าเอนเบาะ สำหรับผมเดินสนุกลุกนั่งสบายคือความหมายของฮอทซีท
ใครที่กะว่าช็อปปิ้งจัดหนัก ขากกลับอย่าลืมซื้อน้ำหนักสัมภาระเพิ่มไว้ตั้งแต่จองตั๋วเลยนะครับ กดให้เต็มแม็กซ์ 40 กิโลฯ เลย ไหนๆ มาทั้งที
อย่าชะล่าใจ ช็อปปิ้งเพลิน แล้วไปวัดดวงหน้าเค้านท์เตอร์ ท่านอาจหน้ามืดได้ตอนจ่ายค่าน้ำหนัก เพราะเกินแค่ 2 กิโลฯ ก็แพงกว่าซื้อน้ำหนักล่วงหน้าแล้ว
ยิ่งถ้าเป็นนักถ่ายภาพ น้ำหนักอุปกรณ์ถ่ายภาพก็ปาเข้าไปครึ่งค่อนของสัมภาระตั้งต้นแล้ว ผมใช้กล้อง mirrorless เล็กๆ เลนส์ 3-4 ตัว
กับ Sigma DP2 Merrill ถ้าเดินทั้งวันแค่นี้ก็สะพายกันเมื่อยไหล่แล้ว ถ้าใช้ Full Frame เลนส์โปร น้ำหนักอุปกรณ์ถ่ายภาพรวมอย่างเบาะๆ ก็ 5 กิโลขึ้นไปแน่นอน
หากเดินหลงทางเข้าโยโดบาชิข้างๆ สถานีรถไฟด้วย อะไรมันก็น่าซื้อไปเสียหมด เดินทะลุไปย่านขายกล้องมือสอง กล้องฟิล์ม เลนส์มือหมุนอีก ผมว่าขากลับนี่น้ำหนักเกินชัวร์ๆ
ขนาดผมไม่มีรายการซื้ออะไร แต่พอเห็นฮู้ดของ Sigma DP2 Merrill ลดครึ่งราคาก็ยังอดไม่ได้ที่จะเอามาสักอันหนึ่ง
และคราวนี้เสียดายมาก เอา Merrill ไปกะว่าจะไปถ่ายภาพจัดหนัก แต่แทบไม่มีเวลาประณีตถ่ายภาพอยู่ตรงไหนเลย มันเป็นกล้องที่เหมาะกับทัวร์แช่อิ่ม ผมหอบหิ้วไปทุกวันถ่ายไปสิบรูปเอง ภาพที่ได้เวลาที่ต้องการคุณภาพสักหน่อยส่วนใหญ่เลยใช้ Olympus OM-D E-M10 มากกว่า เพราะไม่ต้องพิถีพิถันมากเท่าไหร่ และที่ใช้เยอะสุดๆ ร่วมพันภาพเป็นภาพจากกล้องโทรศัพท์ vivo XShot เพราะหยิบง่ายเก็บไวใช้สะดวก เหมาะแก่การวิ่งถ่ายรูปในทัวร์จิ้มจุ่ม มาร์กตำแหน่งบนแผนที่ได้ และอัพโหลดขึ้นเฟสบุ๊คได้ทันที
ก่อนไปต่อกันมาเรื่องอาหารบนเครื่องก่อน
ผมว่านอกจากสปาเก็ตตี้ที่ดูสภาพห่อเหี่ยวแล้ว ที่เหลือโอเคหมดแหละ พอกินได้ ราคาก็แพงระดับปกติ เมนูก็มีให้เลือกอยู่พอประมาณ ไม่อัตคัตขนาดต้องจี้เครื่องบินบังคับให้กัปตันจอดแวะข้างทางซื้อตามปั๊มปตท. เท่าที่ชิมหลายอย่าง ผมว่าผมชอบข้าวเหนียวไก่ย่าง น้ำจิ้มแจ่วอ้ะ เค้กกล้วยหอมก็ไหวอยู่
ขอยืมรูปจาก Thai Air Asia X มาแปะเป็นเยี่ยงอย่างตัวอย่างหน่อย ไม่รู้ให้เอเจนซี่ที่ไหนถ่ายรูปให้ ไม่เฉพาะภาพอาหาร ภาพประชาสัมพันธ์อื่นๆ ก็ดูโลว์ค๊อสสส โลว์คอส ประหยัดไฟ ประหยัดค่าจ้างช่างภาพไปไหน จ่ายเพิ่มสักหน่อยเถอะเค้าจะได้ขนอุปกรณ์ ขนไฟมาจัดเต็มให้
โทดๆ ลืมไป ผมจะรีวิวทริป ไม่ใช่รีวิวภาพประชาสัมพันธ์ไทยแอร์เอเชียเอ็กซ์
ผ่านจากเรื่องอาหารบนเครื่องไปเรื่องทริปดีกว่า
เราออกเดินทางกันเย็นๆ มาถึงสนามบินคันไซ โอซาก้าประมาณหลังเที่ยงคืนนิดหน่อยตามเวลาญี่ปุ่น ถ้ารีบวิ่งจู๊ดเราก็จะไปทันรถ Airport Limousine Bus รอบ 00:45 น. พอดี เป็นรถบัสสายหมายเลข 5 แต่ถ้าเดินต้วมเตี้ยมแวะโน่นนี่ ก็รอเที่ยวต่อไปก็ได้เป็นรอบเวลา 01:45 น. รอบสุดท้าย ค่าตั๋ว 1,550 เยน ซื้อที่ตู้ขายตั๋วตรงชานชลาของรถได้เลย จากสนามบินคันไซเข้าไปสถานีรถไฟโอซาก้า (
http://www.kansai-airport.or.jp/en/access/bus ) แล้วจากนั้นค่อยหาทางไปโรงแรมตามแต่ที่จองไว้อีกที
ถ้าเดินทางกับไทยแอร์เอเชียเอ็กซ์ ทั้งขาไปและขากลับผมว่า Airport Limousine Bus เป็นการเดินทางที่ลงตัวที่สุดแล้วพอดีกับเวลา สะดวกสบายกว่ารถไฟที่ขากกลับเราจะไปชนกับช่วงหางๆ ของ rush hour พอดี
ในคณะที่ไป ในขากลับก็แบ่งกันเป็นหลายกลุ่ม เดินทางมาสนามบิน คนที่มารถไฟก็ยืนเกาะกระเป๋ากันมาเกือบตลอดทาง ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งที่มารถบัส นั่งกันสบาย มีคนยกกระเป๋าเดินทางให้ด้วย
ถ้าผมเดินทางไปเองในเที่ยวบินนี้ ผมคงไม่เข้าโอซาก้าคืนที่ไปถึงเลยหรอก ผมคงงีบที่ KIX Airport Lounge ก่อนสักครึ่งคืน
ซึ่งก็สะดวกสบายพอใช้ มีทั้งห้องอาบน้ำ บูทพร้อมเก้าอี้เอนนอน คอมพิวเตอร์ ห้องส่วนตัวหลายแบบให้เช่าใช้ ตอนเช้าอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อย แล้วค่อยเอากระเป๋าไปฝากในตู้ที่สถานีโอซาก้า แล้วไปกินซูชิที่ร้าน Endo Sushi หน้าตลาดปลาโอซาก้า ก่อนจะไปเที่ยวต่อ พอเย็นๆ ค่ำๆ ค่อยไปโรงแรม
แต่ผมเพิ่งไปถึงโอซาก้าเอง ยังไม่ได้ไปถ่ายรูปที่ไหนเลย
อันดับแรกก่อนอื่น พวกเราจะไป Universal Studio Japan กันก่อนเลย
<<<to be continue
อัลบั้มเต็มของภาพจากโอซาก้า พร้อมลิ๊งค์ไปอัลบั้มย่อย
https://www.facebook.com/dhapana/media_set?set=a.10205322574492517.1073741931.1492667919&type=1Disclaimer ประกาศไม่รับผิดชอบ
ผู้รีวิวได้รับการสนับสนุนการเดินทาง อาหาร ที่พัก และค่าใช้จ่ายในการเดินทางครั้งนี้จากสายการบิน Thai Air Asia X และพันธมิตรได้แก่ Universal Studio Japan, Kaiyukan Aquarium และเว็บไซต์ AirAsiaGo.com
ได้รับโทรศัพท์ vivo XShot จากผู้แทนจำหน่าย เพื่อนำไปทดสอบใช้งานในทริปนี้เป็นการชั่วคราวประมาณ 2 สัปดาห์
และขอยืมอุปกรณ์ถ่ายภาพมาทดสอบอย่างไม่เป็นทางการ จากเพื่อนที่ทำงานในบริษัทโอลิมปัส (ประเทศไทย)
ทั้งนี้ไม่ได้เรียกร้อง หรือรับค่าตอบแทน หรือผลประโยชน์ทางธุรกิจอื่นใดในการรีวิว จากผู้สนับสนุนดังกล่าว แต่อาจมีความลำเอียงเพราะชอบหรือชังได้ ผู้อ่านโปรดพิจารณาความน่าเชื่อถือของบทความด้วยตัวเอง ผู้รีวิวไม่รับผิดชอบความเป็นกลาง หรือความน่าเชื่อถือของบทความนี้
----------------------------------Copyright Notice คำประกาศลิขสิทธิ์
ภาพประกอบบางส่วนเป็นภาพประชาสัมพันธ์จากเจ้าของสินค้าและบริการอันได้แก่ ไทย แอร์เอเซีย เอ็กซ์ หรือ ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งจะระบุไว้ในแต่ละภาพของบทความ โปรดติดต่อเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อนการใช้งานใดๆ
ภาพและบทความอื่นทั้งหมดที่เหลือ เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของกระทู้ ซึ่งส่วนนี้อนุญาตให้จำหน่าย จ่าย แจก ดัดแปลง เผยแพร่ อ้างอิง บางส่วน หรือทั้งหมด ได้ตามสัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution โดยระบุว่าเจ้าของลิขสิทธิ์คือ https://www.facebook.com/dhapana
ชื่อสินค้า:
Thai Air Asia X
คะแนน:
**SR - Sponsored Review : ผู้เขียนรีวิวนี้ไม่ได้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง แต่มีผู้สนับสนุนสินค้าหรือบริการนี้ให้แก่ผู้เขียนรีวิว โดยที่ผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนอื่นใดในการเขียนรีวิว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น