ปิดเทอม 6 เดือน ของผม กับการค้นหาตัวเองจนเจอ (ผ่านการเดินทาง)

ปิดเทอมตั้งหกเดือน จะทำอะไรดีว่ะ? คำถามที่ผมถูกถามบ่อยที่สุดในช่วงเกือบๆเจ็ดเดือนก่อน เชื่อว่าหลายคนในที่นี้ก็น่าจะเคยถูกถามและอาจจะเป็นผู้ถามเองมาบ้าง   คำตอบที่ว่าคืออะไรบ้างครับ? จะผอม จะสวย จะเรียนพิเศษ จะทำงานพาร์ทไทม์ จะไปเที่ยว จะฝึกงาน บลาๆ ผมเป็นคนหนึ่งที่ถูกถามและเป็นคนถามคำถามนี้กับเพื่อนหลายๆคน ถามบ่อยจนกระทั่งเพื่อนผมบอกว่า ‘ถามแต่คนอื่น แล้วเมิงอ่ะ…ปิดเทอมตั้งหกเดือน จะทำอะไรว่ะ?’ . . . ‘อืมมมมม ไม่รู้หว่ะ…’ ใช้ชีวิตไปวันๆ คงนิยามตัวตนผมในตอนนั้นได้ดีที่สุด ตื่นเช้า ไปเรียน  กลับบ้าน เล่นเกมส์ ดูหนัง นอน หนึ่งวันจบแล้ว… ‘เรียนเก่งๆโตไปจะได้สบาย’ ประโยคที่ผู้ใหญ่รอบข้างพร่ำสอน ผมเชื่อครับว่ามันคือความจริง แต่จะเรียนเก่งไปเพื่ออะไร ในเมื่อเป้าหมายก็ยังไม่มี ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ก็ยังไม่รู้เลย จะทำอะไรก็ไม่มีกระจิตกระใจที่จะใส่ไปให้เต็มร้อย เคว้ง… เพราะเคว้งนี่แหละครับ ทำให้ผมตัดสินใจออกเดินทาง สิ่งเดียวที่คิดตอนนั้นคือ ทำยังไงก็ได้ให้ปิดเทอมหกเดือนข้างหน้านี้เจ๋งที่สุด คุ้มที่สุด จุดประสงค์ของกระทู้นี้คือผมอยากแชร์สิ่งที่ได้ไปเจอมาตลอดระยะเวลาเกือบหกเดือนจนทำให้ผมรู้จักตัวเองมากขึ้น   เรื่องราวที่ผมนำมาแชร์มันก็คือเรื่องทั่วๆไปที่พวกเราต่างก็รู้ดีกันอยู่แล้วทั้งนั้น มันไม่ได้พิเศษอะไรหรอกครับ แต่เพราะมันธรรมดานี่แหละ ที่ทำให้บางครั้งผมก็ลืมนึกไปบ้าง หลงลืมไปบ้าง เพิกเฉยกับมันไปบ้าง ลองอ่านดูนะครับ ปล.ผมใช้เงินจากการทำงานพาร์ทไทม์หนึ่งปีเป็นทุน และโชคดีที่มีครอบครัวสนับสนุนด้วยครับ