กระทู้ระบาย ฝากถึงผู้ดูแลหมอชิต 2 ทีครับ

สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิป พอดีวันนี้ผมได้ประสบพบเจอกับความไม่มีน้ำใจ ไม่มีระเบียบวินัยของสังคมบ้านเรา เรื่องก็เกิดจากผมได้เดินทางจาก ตจว. มาที่ กทม. บ้านเกิดของผม (ทำงานที่ ตจว. ครับ) เพื่อที่จะกลับมาหาแม่ ซึ่งไม่ได้เจอกันตั้งแต่ปีใหม่นู่นเลยครับ พอลงรถมาได้ ผมก็จะรีบไปขึ้นรถแท็กซี่ต่อ แต่ระหว่างทางที่ผมเดินไป ขึ้นรถแท็กซี่ ผมก็ได้เจอกับพวกที่ชอบมาหาลูกค้าระหว่างทาง ซึ่งตัวผมเองก็คิดไว้แล้วว่า ต้องเจอแน่นอน แล้วในตอนนั้นผมก็ใส่หูฟัง เพื่อฟังเพลง (ฟังมาตั้งแต่ขึ้นรถมา กทม. ครับ) แล้วผมก็เดินผ่านแบบไม่สนใจ แต่จนแล้วจนรอดก็เดินพุ่งเข้ามาหาผมแล้วบอกว่า "แท็กซี่มั้ยครับน้อง ไปไหนบอกมาเลย" ผมก็ส่ายหัว แล้ว เดินหลบออกมา จังหวะนั้นคนที่เข้ามาถามผมก็พูดด้วยน้ำเสียงโมโหว่า "พูดด้วยก็พูดตอบหน่อยดิวะ" คงจะคิดว่า ผมคงไม่ได้ยิน แต่ขอโทษ ผมเปิดเพลงไว้แค่ระดับสอง ระดับสามเอง เพราะฉะนั้นแล้ว คุณพูดอะไร ผมได้ยินหมด และเมื่อผมได้ยินดังนั้น ก็หยุดเดิน แล้วหันไปถามว่า "ก็ไม่ไง หรือว่าส่ายหน้ายังไม่ชัดเจน" แล้วผมก็หันกลับ มุ่งหน้าไปขึ้นรถแท็กซี่ (เหตุผลที่ผมไม่ขึ้นแท็กซี่ที่เค้ามาถามผม เพราะผมเคยขึ้นแล้วแพงกว่ากัน 30-50 บาทครับ) พอมาถึงจุดที่รถแท็กซี่จอดรับผู้โดยสาร ซึ่งคนเยอะมากๆครับ คิดดูละกันครับ ผมไปยืนรอตั้งแต่ตี 4 แล้วผมได้ขึ้น รถแท็กซี่ตอนตี 5 เกือบๆครึ่ง ทำไมผมได้ขึ้นช้าหรอครับ ก็มีพวกที่มาทีหลังพากันไปยืนดักตั้งแต่รถแท็กซี่ยังไม่เลี้ยว เข้ามาตรงจุดรับผู้โดยสารเลยครับ ผมก็ยืนต่อคิวกับพวกที่ยืนต่อคิวรอรถมาจอดไปเถอะครับ ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจนะ ว่าการมายืมต่อคิวรอ มันยากมากหรอไง หรือว่ายืนรอนิดหน่อย แล้วจะชักตาย แต่ก็ต้องขอบคุณเจ๊คนนึงนะครับ ประมาณตี 5 กว่าๆ เจ๊แกมาจากไหนไม่รู้ เหมือนจะเป็นคนคอยเรียกรถ จัดคนขึ้นรถ เหมือนคนดูแลตรงนี้อ่ะครับ มาถึงก็ใส่แหลกเลยครับ พวกที่ไม่ต่อคิวนี่ถึงกับเดินหนีกันเป็นแถว แกด่าไวมากครับ ฟังแทบไม่ทัน แต่ผมจับใจ ความได้ประมาณว่า "ขอร้องนะคะ ถ้ามีจิตสำนึก ต่อคิวค่ะ มารยาททางสังคมนะคะ รู้จักกันมั้ย นะคะ ขอร้องนะคะ ไม่งั้นคนอื่นเค้าก็ไม่ได้กลับค่ะ ขอบคุณค่ะ" ก็ประมาณนี้แหละครับ จากนั้นก็มีทั้งคนที่เลือกมาต่อคิวบ้าง บางคนก็ เดินหายไปเลย ยังเหลืออีกเล็กน้อยที่ยังไม่มีจิตสำนึก ซึ่งผมก็ต้องขอบคุณเจ็คนนั้นมาก ถ้าไม่ได้เจ๊ ผมคงได้ขึ้นรถ 6 โมงเช้า หรือไม่ก็ 7 โมง เช้าก็เป็นได้ ใจจริงตอนแรกผมกะว่าจะอัดคลิปด้วยซ้ำไปนะครับ แต่อายเมืองนอกเค้า ผมไม่กลัวคนอื่นมาด่าผมหรอกครับ แต่บอกตรงๆ ผมอายครับ สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ และขอบคุณเจ๊คนนั้นอีกครั้งที่ทำให้ผมได้กลับบ้านไวขึ้น ขอบคุณมากๆครับ