เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ได้ไปเที่ยวแบบใช้ขาเดิน ( เดินจริงๆ เดินทุกวัน) หลังจากกระทู้ก่อนๆใช้แรงงานคุณปู่เยอะมากแล้วในการไปเที่ยวในที่ต่างๆ (คุณปู่ของผมก็คือรถมอไซค์นะครับ 555 สามารถดูกระทู้ที่คุณปู่พาเที่ยวได้นะครับถ้าใครอยากเห็นหน้าตาคุณปู่นะครับ) 
คราวนี้ลองใช้กำลังตัวเองดูบ้าง ทริปนี้เริ่มต้นด้วยการที่นั่งคุยกับกลุ่มเพื่อนๆว่าอยากลองไปขึ้นภูกระดึงสักครั้งในชีวิต ก็นัดกันกับเพื่อนๆว่าเราจะไปกัน 3วัน2คืน หลังจากนั้นก็หาข้อมูลตามที่ต่างๆทั้งเฟสบุ๊ค เว็บไซค์ต่างๆ และก็พี่ๆเพื่อนๆในกลุ่มมอไซค์ที่ผมสิงสถิตอยู่ การไปครั้งนี้ผมมีเวลาในการเตรียมการค่อนข้างเยอะ มีทั้งการคิดทำเสื้อกลุ่ม เตรียมอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆ แต่ไม่เคยคิดเตรียมร่างกายให้พร้อม ไอ้เราคิดว่าแค่ร่างกายเราสบายดีก่อนไปก็น่าจะ ok ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดถนัด 5555
ขอเล่าถึงตัวผมสักนิดนึงนะครับ ลักษณะร่างกายของผม ผมสูงประมาณ176 น้ำหนักก่อนปีนชั่งก่อนไป 104 กิโลกรัม ( อ่านกันไม่ผิดหรอกครับผมหนักเท่านี้จริงๆ ก็คือเป็นคนอ้วนนี้ล่ะ 555 ) วันที่ไปนั้นก็เพิ่งจะดีขึ้นจากอาการกล้ามเนื้อคออักเสบ ผมไม่เคยคิดว่ามันเป็นปัญหาสำหรับผมเลย ผมคิดว่าคนอื่นไปได้ผมก็ต้องไปได้
รูปนี้เป็นรูปที่ออกแบบเสื้อแบบต่างๆ
สุดท้ายมาจบที่แบบนี้ ตามคำเลยครับรอบนี้ คลานขึ้นภูจิงๆ
เราตกลงกันว่าเราจะใส่หลายๆสีให้มันดูมีสีสันหน่อย ( ตามคำแนะนำของพี่โอม แอดมินพันทิป ห้องมอเตอร์ไซค์ ขอขอบคุณมากๆครับสำหรับคำแนะนำ )
รูปนี้เอามาจากวันที่สองนะครับที่เดินเที่ยวบนภูกระดึง
มาเริ่มออกเดินทางกันเลยดีกว่าเกริ่นมานานแล้วเดียวจะเลิกอ่านซะก่อน ทริปนี้เราไปกัน 7คนออกเดินทางในคืนวันลอยกระทงออกในช่วงเวลา 4ทุ่ม รถยนต์ 2คัน เราขับไปด้วยแวะปั๊มเป็นบางช่วงขับไปเรื่อยๆใช้ความเร็วก็ประมาณ 100 -120 โดยประมาณ ใช้เส้นทาง กรุงเทพ สระบุรี โคราช ชัยภูมิ เลย ถึงที่ทำการอุทยานประมาณ 6 โมง 
พวกเราก็ล้างหน้า แปลงฟัน แล้วก็ทำการติดต่อเช่าเต้นท์ ติดต่อคนเข้าอุทยาน และติดต่อลูกหาบ พักกินข้าวเช้าก่อนขึ้นภูกระดึง เริ่มต้นการเดินเวลาประมาณ 8.30 สิ่งแรกที่ต้องทำคือไหว้พระขอพรให้การเดินทางครั้งนี้ปลอดภัย ถ่ายรูปด้านหน้ากันเล็กน้อย 
ก่อนจะเริ่มเดินขึ้นด่านแรกคือ ปากกกกอก และก็มาต่อกันที่ซำแฮก ( แฮกจริงๆ ) สมชื่อเลยเหนื่อยมากซำนี้ คิดในใจ กูมาทำไมว่ะเนี่ย บอกก่อนว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกของพวกเราทั้งหมดที่มาภูกระดึง อ่านข้อมูลมาเยอะมากๆ ขนาดกระเป๋าผมได้ทำการจ้างลูกหาบให้หาบขึ้นไปนะครับ แต่มีน้องคนนึงบอกว่าจะแบกขึ้นไปเอง แต่ผมบอกเค้าว่าให้จ้างลูกหาบเถอะเชื่อพี่ น้องคนนี้เพิ่งถอยกระเป๋ามาใหม่กำลังเห่อ แต่น้องมันก็เชื่อเรานะ แต่แอบบ่นๆว่าอยากเอาขึ้นไปเอง แต่สุดท้ายน้องบอกดีแล้วที่จ้างลูกหาบ 5555 (ราคาค่าหาบ 30 บาทต่อ 1กิโล บอกได้คำเดียวหลังมาถึงซำแฮกว่า ไม่คิดว่าแพงเลย ชั่วโมงนั้น โลละ 50 ผมก็ยอม 555 ) 
รูปนี้สภาพขึ้นมาถึงซำแฮก ที่เห็นในรูปรับประกันได้ว่าที่เสื้อคือเหงื่อทั้งนั้นนะครับ
แล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อ ผ่านซำต่างๆมากมาย มีอยู่ช่วงก่อนถึงหลังแป เป็นช่วงขึ้นที่ชันมากๆ วันที่เราไปมีเรื่องของฝนตกด้วยทำให้การขึ้นจะใช้พลังเยอะมากๆ ทำให้ผมมีอาการตะคริวขึ้น ทรมานมากกอยากจะกลับเลย แต่มาใกล้ถึงจุดหมายแล้วยังงัยก็ขอสู้ต่อไป พอขึ้นมาได้นอนนิ่งที่ป้ายเลย 555เพื่อถ่ายรูปกลับป้ายผู้พิชิต คิดในใจ เราก็ทำได้โว๊ย …….! 
พักแป๊บ ก็เดินทางไปจุดที่เราจะนอนค้างคืน คือที่วังกวาง อีก 3โลๆๆ ไปถึงวังกวางปประมาณเกือบ 4โมง ระหว่างทางที่เดินจากหลังหลังแปมาที่พักก็จะมีหมอกมาเป็นหมีแพนด้าเลย (ช่วงๆ5555) ทำให้หายเหนื่อยได้เหมือนกัน 
รูปนี้พี่ที่บริษัทขอให้ถ่ายมาให้ รูปต้นไม้อยู่กลางถนน พอเอาไปให้พี่ที่บริษัทให้กลับไปถ่ายใหม่ บอกว่าองศาขอต้นไม่ไม่ได้ และติดหัวคนมาอีก ( บอกพี่เค้าไปว่าเดียวขอลดหุ่นก่อนแล้วจะกลับไปถ่ายมาให้ใหม่ 5555 )
วันแรกจบด้วยการเลือกเต็นท์นอนท้ามกลางสายฝนพร้อมด้วยสัตว์ตัวน้อยๆนั้นก็คือทากนี้เองมาตอนนี้เรามีเพื่อนเป็นทากเยอะมากๆ พอได้เต็นท์แล้วก็หาข้าวกินพร้อมจากนั้นก็นอนเลยครับไม่ไหวต้องกินยา นวดยา แล้วก็หลับยาวเลยเพราะเหนื่อยมากๆ อ๋อ ลืมเล่า ระหว่างเดินไปกินข้าวเราโดนทากดูดเลือดไปประมาณ 2ตัว และร้านข้าวที่เราไปกินได้ให้น้ำยาฉีดทากมา ขอบอกว่าใช่ดีมากๆ ฉีดปุ๊บทากหลุดเลย และเลือดก็ไม่ไหลด้วย ทุกท่านคงอยากจะทราบว่ามันคือยาวิเศษอะไร ที่ผมสืบๆมามันคือ ........มันคือ........มันคือ น้ำส้มสายชูนี้เอง ผสมน้ำไหมไม่รู้แต่เค้าเอามาให้จากหลังร้าน ใช่ดีจริงๆ ขอจบวันแรกไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ส่วนวันที่สองตอนอยู่บนภูจะมาเล่าให้ฟังอีกทีนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น